самоограбил си

Речник на българския език

1. самоограбил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоограбил си е производна форма на самоограбя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. самоограбил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоограбил си е производна форма на самоограбя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).