самоограбил е

Речник на българския език

1. самоограбил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самоограбил е е производна форма на самоограбя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. самоограбил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самоограбил е е производна форма на самоограбя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).