самоограбило си

Речник на българския език

1. самоограбило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самоограбило си е производна форма на самоограбя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. самоограбило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самоограбило си е производна форма на самоограбя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).