самоограбило е

Речник на българския език

1. самоограбило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самоограбило е е производна форма на самоограбя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. самоограбило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самоограбило е е производна форма на самоограбя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).