самоограбела

Речник на българския език

1. самоограбела — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

самоограбела е производна форма на самоограбя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. самоограбела — мин. деят. несв. прич. ж. р.

самоограбела е производна форма на самоограбя (мин. деят. несв. прич. ж. р.).