самоограбвал е

Речник на българския език

1. самоограбвал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самоограбвал е е производна форма на самоограбвам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. самоограбвал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самоограбвал е е производна форма на самоограбвам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. самоограбвал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самоограбвал е е производна форма на самоограбвам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).