самоограбвало си

Речник на българския език

1. самоограбвало си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самоограбвало си е производна форма на самоограбвам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. самоограбвало си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самоограбвало си е производна форма на самоограбвам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

3. самоограбвало си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самоограбвало си е производна форма на самоограбвам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).