самообявявали

Речник на българския език

1. самообявявали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

самообявявали е производна форма на самообявявам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. самообявявали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

самообявявали е производна форма на самообявявам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. самообявявали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

самообявявали е производна форма на самообявявам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. самообявявали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

самообявявали е производна форма на самообявявам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).