самообявило си

Речник на българския език

1. самообявило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самообявило си е производна форма на самообявя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. самообявило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самообявило си е производна форма на самообявя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).