самообричали са

Речник на българския език

1. самообричали са — мин.неопр.вр., 3 л., мн. ч.

самообричали са е производна форма на самообричам (мин.неопр.вр., 3 л., мн. ч.).

2. самообричали са — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

самообричали са е производна форма на самообричам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

3. самообричали са — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

самообричали са е производна форма на самообричам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).