самообесил си

Речник на българския език

1. самообесил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самообесил си е производна форма на самообеся (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. самообесил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самообесил си е производна форма на самообеся (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).