самообесило съм

Речник на българския език

1. самообесило съм — мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

самообесило съм е производна форма на самообеся (мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).

2. самообесило съм — преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

самообесило съм е производна форма на самообеся (преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).