самообесило си

Речник на българския език

1. самообесило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самообесило си е производна форма на самообеся (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. самообесило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самообесило си е производна форма на самообеся (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).