самокритикувало

Речник на българския език

1. самокритикувало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самокритикувало е производна форма на самокритикувам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. самокритикувало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самокритикувало е производна форма на самокритикувам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. самокритикувало — мин. деят. св. прич. ср. р.

самокритикувало е производна форма на самокритикувам (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. самокритикувало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

самокритикувало е производна форма на самокритикувам (мин. деят. несв. прич. ср. р.).