самокритикувала

Речник на българския език

1. самокритикувала — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

самокритикувала е производна форма на самокритикувам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. самокритикувала — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

самокритикувала е производна форма на самокритикувам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

3. самокритикувала — мин. деят. св. прич. ж. р.

самокритикувала е производна форма на самокритикувам (мин. деят. св. прич. ж. р.).

4. самокритикувала — мин. деят. несв. прич. ж. р.

самокритикувала е производна форма на самокритикувам (мин. деят. несв. прич. ж. р.).