самокритикува

Речник на българския език

1. самокритикува — сег. вр., 3 л., ед. ч.

самокритикува е производна форма на самокритикувам (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

2. самокритикува — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

самокритикува е производна форма на самокритикувам (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

3. самокритикува — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

самокритикува е производна форма на самокритикувам (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).