самоизбирал си

Речник на българския език

1. самоизбирал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоизбирал си е производна форма на самоизбирам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. самоизбирал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоизбирал си е производна форма на самоизбирам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. самоизбирал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоизбирал си е производна форма на самоизбирам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).