самоидентифицирал си

Речник на българския език

1. самоидентифицирал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоидентифицирал си е производна форма на самоидентифицирам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. самоидентифицирал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоидентифицирал си е производна форма на самоидентифицирам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. самоидентифицирал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоидентифицирал си е производна форма на самоидентифицирам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).