самоидентифицирал е

Речник на българския език

1. самоидентифицирал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самоидентифицирал е е производна форма на самоидентифицирам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. самоидентифицирал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самоидентифицирал е е производна форма на самоидентифицирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. самоидентифицирал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самоидентифицирал е е производна форма на самоидентифицирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).