самоидентифицирало си

Речник на българския език

1. самоидентифицирало си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самоидентифицирало си е производна форма на самоидентифицирам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. самоидентифицирало си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самоидентифицирало си е производна форма на самоидентифицирам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

3. самоидентифицирало си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самоидентифицирало си е производна форма на самоидентифицирам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).