самоидентифицирало е

Речник на българския език

1. самоидентифицирало е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самоидентифицирало е е производна форма на самоидентифицирам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. самоидентифицирало е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самоидентифицирало е е производна форма на самоидентифицирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. самоидентифицирало е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самоидентифицирало е е производна форма на самоидентифицирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).