самозародило

Речник на българския език

1. самозародило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самозародило е производна форма на самозародя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. самозародило — мин. деят. св. прич. ср. р.

самозародило е производна форма на самозародя (мин. деят. св. прич. ср. р.).