самовнушил си

Речник на българския език

1. самовнушил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самовнушил си е производна форма на самовнуша (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. самовнушил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самовнушил си е производна форма на самовнуша (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).