самовнушило е

Речник на българския език

1. самовнушило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самовнушило е е производна форма на самовнуша (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. самовнушило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самовнушило е е производна форма на самовнуша (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).