самовнушили

Речник на българския език

1. самовнушили — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

самовнушили е производна форма на самовнуша (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. самовнушили — мин. деят. св. прич. мн. ч.

самовнушили е производна форма на самовнуша (мин. деят. св. прич. мн. ч.).