самовглъбявал си

Речник на българския език

1. самовглъбявал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самовглъбявал си е производна форма на самовглъбявам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. самовглъбявал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самовглъбявал си е производна форма на самовглъбявам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. самовглъбявал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самовглъбявал си е производна форма на самовглъбявам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).