самовглъбявал е

Речник на българския език

1. самовглъбявал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самовглъбявал е е производна форма на самовглъбявам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. самовглъбявал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самовглъбявал е е производна форма на самовглъбявам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. самовглъбявал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самовглъбявал е е производна форма на самовглъбявам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).