самобичувал е

Речник на българския език

1. самобичувал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самобичувал е е производна форма на самобичувам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. самобичувал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самобичувал е е производна форма на самобичувам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. самобичувал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самобичувал е е производна форма на самобичувам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).