самобичувало съм

Речник на българския език

1. самобичувало съм — мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

самобичувало съм е производна форма на самобичувам (мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).

2. самобичувало съм — преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

самобичувало съм е производна форма на самобичувам (преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).

3. самобичувало съм — преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

самобичувало съм е производна форма на самобичувам (преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).