самобичувало е

Речник на българския език

1. самобичувало е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самобичувало е е производна форма на самобичувам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. самобичувало е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самобичувало е е производна форма на самобичувам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. самобичувало е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самобичувало е е производна форма на самобичувам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).