саботираха

Речник на българския език

1. саботираха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

саботираха е производна форма на саботирам (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. саботираха — мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.

саботираха е производна форма на саботирам (мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.).