саботирало

Речник на българския език

1. саботирало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

саботирало е производна форма на саботирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. саботирало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

саботирало е производна форма на саботирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. саботирало — мин. деят. св. прич. ср. р.

саботирало е производна форма на саботирам (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. саботирало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

саботирало е производна форма на саботирам (мин. деят. несв. прич. ср. р.).