саботирал

Речник на българския език

1. саботирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

саботирал е производна форма на саботирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. саботирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

саботирал е производна форма на саботирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. саботирал — мин. деят. св. прич. м. р.

саботирал е производна форма на саботирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. саботирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

саботирал е производна форма на саботирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).