рулирахте

Речник на българския език

1. рулирахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

рулирахте е производна форма на рулирам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. рулирахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

рулирахте е производна форма на рулирам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).