ректифицирал

Речник на българския език

1. ректифицирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

ректифицирал е производна форма на ректифицирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. ректифицирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

ректифицирал е производна форма на ректифицирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. ректифицирал — мин. деят. св. прич. м. р.

ректифицирал е производна форма на ректифицирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. ректифицирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

ректифицирал е производна форма на ректифицирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).