разтуряхте

Речник на българския език

1. разтуряхте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

разтуряхте е производна форма на разтурям (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. разтуряхте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

разтуряхте е производна форма на разтурям (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).