пързулвахте

Речник на българския език

1. пързулвахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

пързулвахте е производна форма на пързулвам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. пързулвахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

пързулвахте е производна форма на пързулвам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).