пълновластно

Речник на българския език

1. пълновла̀стно наречие (тип 188) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • палновласно
  • палновласну
  • палновластно
  • палновластну
  • палнувласно
  • палнувласну
  • палнувластно
  • палнувластну
  • пълновласно
  • пълновласну
  • пълновластну
  • пълнувласно
  • пълнувласну
  • пълнувластно
  • пълнувластну

2. пълновластно — ср. р.

пълновластно е производна форма на пълновластен (ср. р.).