пуцахте

Речник на българския език

1. пуцахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

пуцахте е производна форма на пуцам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. пуцахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

пуцахте е производна форма на пуцам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).