процитирал

Речник на българския език

1. процитирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

процитирал е производна форма на процитирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. процитирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

процитирал е производна форма на процитирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. процитирал — мин. деят. св. прич. м. р.

процитирал е производна форма на процитирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. процитирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

процитирал е производна форма на процитирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).