проституирало е

Речник на българския език

1. проституирало е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

проституирало е е производна форма на проституирам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. проституирало е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

проституирало е е производна форма на проституирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. проституирало е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

проституирало е е производна форма на проституирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).