простинело

Речник на българския език

1. простинело — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

простинело е производна форма на простина (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. простинело — мин. деят. несв. прич. ср. р.

простинело е производна форма на простина (мин. деят. несв. прич. ср. р.).