просветявал

Речник на българския език

1. просветявал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

просветявал е производна форма на просветявам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. просветявал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

просветявал е производна форма на просветявам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. просветявал — мин. деят. св. прич. м. р.

просветявал е производна форма на просветявам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. просветявал — мин. деят. несв. прич. м. р.

просветявал е производна форма на просветявам (мин. деят. несв. прич. м. р.).