пробоботело

Речник на българския език

1. пробоботело — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

пробоботело е производна форма на пробоботя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. пробоботело — мин. деят. несв. прич. ср. р.

пробоботело е производна форма на пробоботя (мин. деят. несв. прич. ср. р.).