проблеснел

Речник на българския език

1. проблеснел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

проблеснел е производна форма на проблесна (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. проблеснел — мин. деят. несв. прич. м. р.

проблеснел е производна форма на проблесна (мин. деят. несв. прич. м. р.).