проблели

Речник на българския език

1. проблели — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

проблели е производна форма на проблея (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. проблели — мин. деят. св. прич. мн. ч.

проблели е производна форма на проблея (мин. деят. св. прич. мн. ч.).