пробирало

Речник на българския език

1. пробирало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

пробирало е производна форма на пробирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. пробирало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

пробирало е производна форма на пробирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. пробирало — мин. деят. св. прич. ср. р.

пробирало е производна форма на пробирам (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. пробирало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

пробирало е производна форма на пробирам (мин. деят. несв. прич. ср. р.).