приспособило е

Речник на българския език

1. приспособило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

приспособило е е производна форма на приспособя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. приспособило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

приспособило е е производна форма на приспособя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).