приковавал

Речник на българския език

1. приковавал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

приковавал е производна форма на приковавам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. приковавал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

приковавал е производна форма на приковавам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. приковавал — мин. деят. св. прич. м. р.

приковавал е производна форма на приковавам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. приковавал — мин. деят. несв. прич. м. р.

приковавал е производна форма на приковавам (мин. деят. несв. прич. м. р.).