преокупирал си

Речник на българския език

1. преокупирал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

преокупирал си е производна форма на преокупирам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. преокупирал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

преокупирал си е производна форма на преокупирам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. преокупирал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

преокупирал си е производна форма на преокупирам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).